
Yüksek zekâ, sırf IQ testleri yahut akademik başarılarla sonlu değil, kendine has alışkanlıklar ve davranışlarla da ortaya çıkıyor. Birçok zeki insan, onları başkalarından ayıran makul özellikler sergiliyor.

Bu alışkanlıkların kimileri, birinci bakışta tuhaf yahut sıra dışı gelse de bu bireylerin düşünme, çalışma ve başarılı olma biçimlerinde değerli bir rol oynuyor. İşte yüksek entelektüel potansiyele sahip bireylerde sıkça rastlanan dört alışkanlık…

TUTKULARINA DERİNLEMESİNE BAĞLI OLURLAR
Dehanın ansızın ortaya çıktığı yahut bir “Buldum!” anı yaşandığı düşünülse de gerçeklikte durum farklı. Deha tarihçisi ve uzmanı Craig Wright’a nazaran, bu çeşit anlar aslında uzun müddetli, ağır bir odaklanmanın sonucu. Wright, gerçek dehanın, derin bir tutku ve bazen de bir saplantı tarafından yönlendirilen daima bir zihinsel uğraştan doğduğunu belirtiyor.

Belirli bir mevzuya yahut hünere büyük bir tutkuyla bağlanan insanları düşünelim. Bu yalnızca olağan bir ilgi değil; bu şahıslar, maharetlerini geliştirmek için sayısız saat harcıyor ve genelde alışılmış hudutların ötesine geçiyor.

İşte bu derin bağlılık, çığır açan fikirlere yahut yeniliklere yol açan şey. Birçok fevkalâde zihnin, ustalaşana kadar yüklü olarak tek bir şeye odaklanmasının nedeni de bu.

Wright bu durumu, ünlü tilki ve kirpi masalına benzetiyor: Tilki birçok şey bilirken, kirpi tek bir bahiste uzmandır. En parlak zihinler ekseriyetle “kirpi” üzeredir; tek bir alana ağırlaşır ve onda ustalaşırlar. Sonuç mu? Dünyayı değiştiren çalışmalar…

TIRNAKLARINI YERLER
Tırnak yeme alışkanlığı (onikofaji) kulağa garip gelebilir, lakin bu yalnızca sinirsel bir tik değil mükemmeliyetçilik üzere daha derin bir eğilimin işareti olabiliyor.

Bilişsel gelişim profesörü Sylvia Sastre-Riba’nın da katkılarıyla yapılan ruhsal araştırmalar, tırnak yemenin genelde dert yahut eksiksiz olma isteğiyle temaslı olduğunu gösteriyor.

Birçok yüksek zekalı birey için, işlerini kusursuz hale getirme baskısı bu cins alışkanlıklarla kendini gösterebiliyor. Bu, zihinsel tansiyonla başa çıkmanın ve odaklanmayı sürdürmenin bir yolu olabiliyor.

Görünüşte zararsız bir aksiyon olsa da bu şahısların konsantre olmalarına ve karmaşık fikirleri işlemesine yardımcı olan bir çeşit kendini rahatlatma biçimi de olabiliyor. Bu mükemmeliyetçi taraf, olumsuz taraflarına karşın, inanılmaz muvaffakiyetlerin gerisindeki itici güç olabiliyor.

YALNIZ ÇALIŞMAYI YEĞLERLER
Çok zeki beşerler ortasındaki bir öteki dikkat cazibeli özellik de yalnız çalışmayı tercih etmeleri. İsveç’teki Karolinska Enstitüsü üzere kuruluşlarda yapılan araştırmalar, yüksek zekalı bireylerin yüksek sesler, parlak ışıklar yahut kalabalıklar üzere dış uyaranlara karşı daha hassas olduklarını gösteriyor.

Bu yüksek hassasiyet, dikkat dağıtıcı ögelerle dolu ortamlarda tesirli bir halde çalışmalarını zorlaştırabiliyor.

Yüksek zekâlılar, fikirlerine derinlemesine odaklanabilecekleri sessiz ve denetimli ortamlarda daha başarılı oluyor. Yalnız çalışmayı tercih etmeleri, toplumsal hünerlerinin eksikliğinden fazla, derinlemesine düşünmelerini sağlayan sakin bir ortama gereksinim duymalarından kaynaklanıyor. Yalnızlık, bilgiyi daha derinlemesine işlemelerine ve karmaşık meselelere yenilikçi tahliller bulmalarına imkan tanıyor.

KENDİ KENDİLERİNE KONUŞURLAR
Kendi kendine konuşmanın bir mecnunluk işareti olduğunu duymuş olabilirsiniz, fakat birçok yüksek zekâlı birey için durum tam aksisi.

Aslında, kendi kendine konuşmak hafızayı, düşünmeyi ve sorun çözmeyi geliştirebilen yeterli bilinen bir davranış. Albert Einstein’ın karmaşık denklemler üzerinde çalışırken yüksek sesle konuştuğu biliniyor ve bu davranışa sahip tek dahi o değil.

Wisconsin Üniversitesi ve Pennsylvania Üniversitesi’nde yapılan çalışmalar, kendi kendine konuşmanın insanların kanılarını düzenlemelerine, hafızalarını güçlendirmelerine ve maksatlarını netleştirmelerine yardımcı olabileceğini gösteriyor.

Bu yalnızca anlamsız bir konuşma değil; bu iç diyalog, bireylerin bilgiyi işlemesine yardımcı oluyor ve hatta özgüvenlerini artırabiliyor. Birçok kişi, fikirlerini pekiştirmek, kanılarına odaklanmak ve motivasyonlarını korumak için bu sistemi kullanıyor.

Bu alışkanlıklar (takıntılı odaklanma, mükemmeliyetçilik, yalnızlık ve kendi kendine konuşma) kimilerine garip gelebilir, lakin yüksek entelektüel potansiyele sahip bireylerde sıkça görülüyor. Bunlar rastgele davranışlar olmaktan çok, düşünme, öğrenme ve üretkenliği artırmaya yönelik stratejiler olarak fonksiyon görüyor.

Bir dahaki sefere tırnak yeme alışkanlığı olan birini gördüğünüzde yahut kendinizi bir sorunu yüksek sesle konuşurken bulduğunuzda, tahminen de bir dehanın iş başında olduğuna şahit oluyorsunuzdur!